«ΔΙΑ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΤΑ ΚΡΕΙΤΤΩ» Μ.Βιλδιρίδη

Εκδόσεις: Δέσποινα Κυριακίδου 2014

Η προσφορά και η κοινωνική δράση της κ. Μαριάννας Χατζητόλιου Βιλδιρίδη έχει καταγραφεί, συνεχίζει να καταγράφεται και να παρουσιάζεται, σε τακτά χρονικά διαστήματα, από τα έντυπα και τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ

Στο βιβλίο του Δημοσιογράφου και Συγγραφέα Στράτου Σιμιτζή: 

«ΔΙΑ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΤΑ ΚΡΕΙΤΤΩ» 

υπάρχει μια αντιπροσωπευτική αναφορά: 

Στους λόγους που διαμόρφωσαν τη συλλογική της συνείδηση, τις απόψεις και τις δράσεις της.

Απόσπασμα από την εισαγωγή του κεφαλαίου:

    Οι αδερφές Νάντια και Μαριάννα Χατζητόλιου

«Από τις γειτονιές του κόσμου, στη Χρυσή Πύλη της Δύσης …τη Θεσσαλονίκη.

«Γύριζα από την οδό Φράγκων, περνώντας μπροστά από το ξενοδοχείο «Colombo» και την πρώην οθωμανική τράπεζα μέσα από τα αρώματα της αγοράς των λουλουδιών, νύχτα τώρα, έναν αιώνα ύστερα από τότε που η οδός αυτή ήταν πάλι ένας δρόμος χαράς και ανεμελιάς, τώρα ομορφιάς και χρωμάτων, λες και ορισμένοι τόποι φέρουν μέσα στους αιώνες την αυτή ταυτότητα, επανάληψη των ίδιων συναισθημάτων της ευωδιάς, της προσφοράς μιας ανθοδέσμης κάτω από τη σκιά των δέντρων, όπως παλιά στους κήπους των αρχοντικών αυτών, του εδέσματος , μιας τέρψης. 

                               

                                                                                                        «Η ΧΡΥΣΗ ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ»

                                                                                                         Μάριος Μαρίνος Χαραλάμπους

Η Νάντια και η Μαριάννα είναι απόγονοι μιας οικογένειας, που τα πρώτα της ίχνη, μέσω του προγόνου Conte Passalari, εντοπίζονται στη Βενετία του 14 αιώνα, στο κάστρο της Μονεμβασιάς το 1540 και σε πολλές χώρες του εξωτερικού πριν  καταλήξουν στην Ελλάδα του 19^ου αιώνα

Στα έργα του θείου τους, αδερφού της μητέρας τους, Οδοντιάτρου  και λογοτέχνη Μάριου Μαρίνου Χαραλάμπους, υπάρχουν γλαφυρές αναφορές και σημειώσεις, σε ένα γενεαλογικό δέντρο με διεθνή ιστορική σημασία.

Η δράση των μελών περιλαμβάνει την ανάπτυξη του εμπορίου στην Ιταλία την Αίγυπτο την Αφρική, την Ελλάδα. Τη ίδρυση των πρώτων συλλόγων απόδημων Ελλήνων, την κοινωνική προσφορά και οργάνωση εθελοντικών δράσεων στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος.

Η γιαγιά τους Αναστασία Πασσαλάρη παντρεύτηκε τον οδοντίατρο Γιώργο Χαραλάμπους και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. 

Φίλη της Πηνελόπης Δέλτα, θαυμάστρια των ιδεών του Ε. Βενιζέλου, για τον όποιο έγραψε περισσότερους από 12 πολιτικούς λόγους, μιλούσε πέντε γλώσσες και από τα 17 της χρόνια συνέβαλλε σε κάθε τόπο και με κάθε τρόπο για την ανάπτυξη του πολιτισμού και την οργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος. Ιδρυτικό μέλος του Λυκείου Ελληνίδων στη Θεσσαλονίκη και ένθερμη φεμινίστρια, γαλούχησε στα παιδιά και τα εγγόνια της την αγάπη για τις τέχνες και την καλλιέργεια του πνεύματος.

Ο γιός της ο Μαρίνος, ακολούθησε το δρόμο της λογοτεχνίας. Συγκαταλέγετε στα φωτισμένα μυαλά του τόπου μας και το έργο του είναι αντικείμενο λογοτεχνικής και ιστορικής μελέτης.

 Η  κόρη της η Λίλα, αριστούχος της σχολής Βαλαγιάννη, εθελόντρια του Ερυθρού Σταυρού από τα νεανικά της χρόνια και υποστηρίκτρια του Λυκείου Ελληνίδων, παντρεύτηκε τον Γιώργο Χατζητόλιο, απόφοιτο της Ανωτάτης εμπορική σχολής και διακεκριμένο έμπορο της Βόρειας Ελλάδας.

Το όνομά του υπάρχει στα ιδρυτικά καταστατικά πολλών ιδρυμάτων και εθελοντικών συλλόγων της πόλης όπως το ΄΄Παπάφειο΄΄ ορφανοτροφείο, το ΄΄Θεαγένειο’’ νοσοκομείο, το ΄΄Χαρίσειο΄΄ γηροκομείο, το ίδρυμα Αγιος Παντελεήμονας, και πολλά άλλα.

Ο ταξιδιώτης στην πόλη της Θεσσαλονίκης σαν περάσει εκεί, από την πλατεία Ελευθερίας, ανάμεσα στα άλλα αρχιτεκτονικά ΄΄κοσμήματα΄΄ της πόλης θα δει και το μέγαρο Χατζητόλιου που στέκει για να θυμίζει όταν κάποτε σε αυτήν την πόλη ανθούσε το εμπόριο και η ανταλλαγή  ΄΄πολιτισμού΄΄  από και προς όλες τις πόλεις του κόσμου.

                   DR. ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΒΙΛΔΙΡΙΔΗ ΧΑΤΖΗΤΟΛΙΟΥ

Μια πρέσβειρα της Θεσσαλονίκης σε διεθνείς φορείς πολιτισμού, που κάνει τα πάντα… για τις ψυχές των παιδιών

Η Μαριάννα δεν έχει συνδεθεί τυχαία, με την εθελοντική προσφορά στα πολιτιστικά και εκπαιδευτικά δρώμενα της Πόλης.

Μέσα στο ίδιο 24ωρο τη συναντάμε: στην συνοικία των ΄΄Πύργων΄΄  και στο Παλιό Κυβερνείο-σημερινό Λαογραφικό και Εθνολογικό  Μουσείο Μακεδονίας Θράκης- όπου εκτελεί χρέη προέδρου από το 2005,στην αποθήκη της να μετακινεί κούτες και να αρχειοθετεί τη συλλογή των 50.000 παιδικών παιχνιδιών της, στα νεανικά στέκια της πόλης να πίνει καφέ με τους πρώην μαθητές της και να μαθαίνει την πρόοδο στη ζωή τους.

Σεμνή και δραστήρια αφιερώνει τον… υπόλοιπο χρόνο της σε συλλόγους, φορείς και επιτροπές. Προσφέρει, εθελοντικά, τη τεχνογνωσία της για τη δημιουργία πρότυπων παιδικών σταθμών όπως αυτός της Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής ή διδάσκει σε εκπαιδευτικούς, ψυχολόγους και ειδικούς θεραπευτές, το Μοντεσσοριανό μοντέλο Αναπτυξιακής Αποκατάστασης & Ειδικής Αγωγής.

Είναι η μοναδική κάτοχος στην Ελλάδα, της αντίστοιχης άδειας εκπαίδευσης, την οποία και έλαβε από το Πανεπιστήμιο του Μονάχου

Την εποχή του μεσοπολέμου έγραφε η Dr Maria Montessori:

«Ξέρουμε να βρίσκουμε μαργαριτάρια στα όστρακα των κοχυλιών. Χρυσάφι στα σπλάχνα των βουνών και άνθρακα μέσα στη γη.

Έχουμε όμως άγνοια για τους πνευματικούς σπόρους, για το δημιουργικό μετάλλευμα που κρύβει το παιδί, όταν έρχεται στον κόσμο να ανανεώσει την ανθρωπότητα.»

Αυτές οι διαχρονικές απόψεις της πρωτοποριακής  Ιταλίδας παιδαγωγού επηρέασαν βαθιά τη Μαριάννα και έτσι το 1992 αποφάσισε να ιδρύσει τη “Σύγχρονη Μοντεσσοριανή Εκπαίδευση – Μαριάννα Βιλδιρίδη”. 

Έναν παιδικό σταθμό – νηπιαγωγείο με δομή και φιλοσοφία πολιτιστικού οργανισμού, βασισμένου στις εκπαιδευτικές αρχές του Μοντεσσοριανού Συστήματος.

Έδωσε την αγάπη και τις αξίες της, σε χιλιάδες παιδιά. Αναζήτησε στο καθένα ξεχωριστά, το δικό του πολύτιμο μετάλλευμα για να το καλλιεργήσει και να το ΄΄φωτίσει΄΄

Προετοίμασε τους αυριανούς πολίτες να διεκδικούν, να κερδίζουν τη ζωής τους, να σέβονται το περιβάλλον, να μοχθούν να υποστηρίζουν τον εθελοντισμό και να έχουν υψηλό αίσθημα δικαίου, όπως η παιδαγωγός τους. 

   « Όλο το βάρος της εκπαίδευσης πρέπει να πέφτει στα πρώτα χρόνια ζωής του παιδιού, τότε που το πνεύμα είναι τόσο δεκτικό, όσο καμιά άλλη περίοδο της ζωής του ανθρώπου.

 Οι μικρές, αυτές ψυχές, είναι εύπλαστες, αγνές, έτοιμες να αποδεχτούν τις υψηλότερες αξίες και μετά να τις υποστηρίξουν στην υπόλοιπη ζωή τους. Ήταν πρόκληση  και μαζί προσφορά στην κοινωνία το να δουλέψουμε τους μικρούς μας πολίτες. ΄΄

Τα αποτελέσματα αυτής της προσέγγισης φάνηκαν αμέσως.

Τα μνημεία, οι πλατείες, τα μουσεία της πόλης πλημμύρισαν από πιτσιρίκια που έκαναν περιβαλλοντικά προγράμματα, έδιναν παραστάσεις, έπαιζαν σε ταινίες, οργάνωναν παζάρια φιλανθρωπικού χαρακτήρα και πολλά άλλα πρωτοποριακά, για εκείνη την εποχή.

Ήταν τα ΄΄δικά΄΄ της παιδιά. Τα ΄΄Μοντεσσοράκια της Θεσσαλονίκης΄΄. Μάλιστα οι πρωτοπορίες τους έγιναν διεθνώς γνωστές με αποτέλεσμα να βραβευθούν από τη Διεθνή Γερμανική Ακαδημία και να παρουσιαστούν, ως πρότυπες, σε διεθνή συνέδρια που έλαβαν χώρα από την Ευρώπη μέχρι την μακρινή Ιαπωνία.

Ένα εκπαιδευτήριο προσχολικής, ηλικίας με έδρα τη Βόρεια Ελλάδα κατάφερε να απασχολήσει και να απασχολεί ακόμη, σε συνέδρια και μελέτες, την παγκόσμια εκπαιδευτική κοινότητα.

Η Μαριάννα είχε καταφέρει, όχι απλώς να εφαρμόσει τις αρχές του ποιο πρωτοποριακού εκπαιδευτικού συστήματος αλλά να το εκσυγχρονίσει και να το προσαρμόσει στην ψυχοσύνθεση χιλιάδων παιδιών

Μάλιστα το 1997, που η πόλη ήταν Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, η  “Σύγχρονη Μοντεσσοριανή Εκπαίδευση – Μαριάννα Βιλδιρίδη” σε συνεργασία με διακεκριμένους, ιστορικούς, art video και εικαστικούς δημιουργεί και παρουσιάζει για πρώτη φορά μια πολυμεσική έκθεση – Παιδαγωγική προσέγγιση

Με τίτλο 

«Θεσσαλονίκης Ιστορική Διαδρομή»

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Οι πρωτοποριακές δράσεις συνεχίστηκαν, πήραν και δημόσιο χαρακτήρα. Διείσδυσαν στην πόλη, έγιναν κοινωνική προσφορά και στα δημόσια σχολεία. Η ίδια έχοντας μαζί της, τις ΄΄εκπαιδευτικές της βαλίτσες΄΄ και πολύτιμο πρωτότυπο υλικό, επισκεπτόταν σχολεία, μεταδίδοντας τον τρόπο που η γνώση μπορεί να κατακτηθεί μέσα από το παιχνίδι και την ψυχαγωγία.

 Όταν το  δικό της εκπαιδευτήριο ολοκλήρωσε τον κύκλο του, η ιδρύτρια ακολούθησε ην οικογενειακή παράδοση και δώρισε τον εξοπλισμό, τα υλικά και τη τεχνογνωσία σε φορείς εντός και εκτός της πόλης.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το σχολείο που έγραψε ΄΄ιστορία΄΄ συνεχίζει να ΄΄υπάρχει΄΄ αλλά όχι μόνο μέσα από τις δωρεές.

Τα ΄΄Μοντεσσοράκια΄΄ μεγάλωσαν και διαπρέπουν, ως νεαροί πολίτες και επιστήμονες.

Η Μαριάννα τα αναζητά, μιλά μαζί τους και μας εξομολογείται :

΄

΄Εκτιμώ ότι η μεγαλύτερη ικανοποίηση, για τον κάθε παιδαγωγό, προέρχεται από την πορεία του μαθητή του.

Χαίρομαι να συναντώ τα πρώην πιτσιρίκια μου, που τώρα αποτελούν την ελπιδοφόρα νεολαίας της πόλης. Συγκινούμαι όταν διαπιστώνω ότι πορεύονται με τις αρχές που διδάχθηκαν αλλά και όταν θυμούνται και περιγράφουν σκηνές και δράσεις του σχολείου, που τα επηρέασαν στην πορεία τους. Είναι οι στιγμές, για να νιώσω ότι ίσως, έκανα κάτι χρήσιμο»

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η Μαριάννα τώρα έχει βάλλει υψηλότερους στόχους για την ψυχή των παιδιών.

Εδώ και δεκαετίες συλλέγει, από όλα τα μέρη του πλανήτη, παιδικά παιχνίδια και αντικείμενα που αφορούν το παιδί! Η συλλογή της είναι διάσημη διεθνώς και δέχεται προσφορές, από το εξωτερικό, για να την μεταβιβάσει.

Αρνείται πεισματικά. Είναι Πρόεδρος της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρίας “Μουσείο Παιδιού και Παιδικού Παιχνιδιού – Μαριάννα Βιλδιρίδη Χατζητόλιου΄΄ και αποφασισμένη αυτό το Μουσείο να ιδρυθεί στη χώρα της, όπου και θέλει να  παραχωρήσει την σπουδαία συλλογή΄΄

« Το παιχνίδι είναι το ΄΄εισιτήριο΄΄ για την ψυχή των παιδιών, δεν είναι τυχαίο ότι παγκοσμίως λειτουργούν περίπου 300 Μουσεία Παιδιού και Παιχνιδιού. Επισκέφθηκα και μελέτησα πολλά από αυτά.

Οι δράσεις και η επίδρασή τους στις τοπικές κοινωνίες, γιγάντωσε μέσα μου την επιθυμία να αποκτήσει και ο τόπος μου, τον δικό του πυρήνα ανάπτυξης της παιδικής προσωπικότητας και στήριξης του οικογενειακού περιβάλλοντος, που μεγαλώνει με πολλές δυσκολίες, ένα παιδί στην Ελλάδα.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Όταν η πόλη την ΄΄χάνει΄΄ ταξιδεύει για να συνεδριάσει σε διεθνείς επιτροπές και συμβούλια, στα οποία είναι μέλος, όπως το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων, η Αμερικανική Μοντεσσοριανή Εταιρία, η Διεθνής Μοντεσσοριανή Ένωση και μέχρι πρόσφατα η Διεθνής Οργάνωση Γυναικών.

Το πάθος της για τα κοινά, την προσφορά και την εκπαίδευση φαίνεται να το κληρονόμησε από τους γονείς και την γιαγιά της, την Αναστασία Πασσαλάρη που όχι μόνο αρίστευε ως Αρσακειάδα στο Πορτ Σαϊντ, άλλα δίδασκε εθελοντικά και τον Ελληνικό πολιτισμό, στα παιδιά των Απόδημων Ελλήνων, οργανώνοντας παράλληλα εκδηλώσεις και Συλλόγους.

Είναι παντρεμένη με τον επιχειρηματία Γιώργο Βιλδιρίδη και μαζί απέκτησαν την κόρη τους Ντένη που φαίνεται να είναι διαθέτει την φιλομάθεια και αγάπη προς την εκπαίδευση και τη Μουσιολογία. H DR Ντένη Βιλδιρίδη έχει πτυχίο Ιστορίας, Ευρωπαικών Σπουδών και μεταπτυχιακό από το UCL και είναι διδάκτωρ Μουσειολογίας και Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης